KLASYFIKACJA FILTRÓW POWIETRZA WG NORMY EN779:2012 i ISO-16890

Mając na uwadze jakość powietrza i biorąc pod uwagę dodatkowo fakt, że 90 % czasu człowiek spędza w pomieszczeniu zamkniętym, szczególnie ważnym staje się problem filtracji powietrza nawiewanego do tych pomieszczeń. Przez długi czas obowiązującą na rynku europejskim normą była norma PN-EN 779:2012. Z końcem 2016 roku opublikowano normę ISO 16890, które jest aktualnie obowiązującą. Przyjrzyjmy się zatem jak wygląda klasyfikacja filtrów powietrza według tych dwóch norm.

krok-6-montaz-filtr-antysmogowy-pro-vent-clean-r

KLASYFIKACJA SKUTECZNOŚCI FILTRÓW – DOTYCHCZASOWA NORMA EN 779:2012

Obowiązująca przez dłuższy czas na rynku europejskim norma PN-EN 779 [6] klasyfikuje filtry z uwagi na dwa główne wskaźniki ich jakości. Mianowicie: stopień odpylania (Am) oraz średnią wartość skuteczności filtracji (Em). W wyniku zastosowania procedur przywołanych w normie otrzymuje się możliwość zaliczenia badanego egzemplarza filtra do jednej z klas podanych w tabeli poniżej.

GRUPAKLASAŚREDNI STOPIEŃ ODPYLANIA Am
DLA PYŁU SYNTETYCZNEGO [%]
ŚREDNIA SKUTECZNOŚĆ FILTRACJI Em DLA CZĄSTEK 0,4 μm [%]MINIMALNA SKUTECZNOŚĆ FILTRACJI DLA CZĄSTEK 0,4 μm
[%]
ZgrubneG150 ≤ Am ≤ 65
G265 ≤ Am ≤ 80
G380 ≤ Am ≤ 90
G490 ≤ Am
Pośrednie (wstępne)M540 ≤ Em ≤ 60
M660 ≤ Em ≤ 80
DokładneF780 ≤ Em ≤ 9035
F890 ≤ Em ≤ 9555
F995 ≤ Em70
Tabela 1. Klasyfikacja filtrów przeznaczonych do wentylacji ogólnej wg normy EN 779:2012

Stosując tę normę określa się tylko minimalny stopień filtracji dla cząstek 40 µm.

Jednak w miarę rozwoju budownictwa i upowszechniania się wentylacji mechanicznej, w kontekście coraz wyższych wymagań w zakresie jakości powietrza oraz konieczności minimalizacji zużycia energii przez budynki, ocena filtrów w powyższy sposób okazuje się niewystarczająca.

NOWA KLASYFIKACJA SKUTECZNOŚCI FILTRÓW – NORMA ISO 16890

Świeże spojrzenie na problem zanieczyszczeń wymusiło potrzebę stworzenia nowej normy, która ujmowałaby problem filtracji bardziej szczegółowo. W wyniku tego powstała norma ISO 16890, opublikowana z końcem 2016 roku. Poprzednia norma EN 779:2012 została ponadto całkowicie zastąpiona przez nową normę w 2018 roku.

Dużym problemem wobec oceny skuteczności filtra jest zmienność wartości poszczególnych wskaźników – wartości zmieniają się z czasem oraz w zależności od warunków eksploatacji. Dodatkowym problemem jest ponadto duża różnorodność materiałów filtracyjnych. To wszystko powoduje więc, że klasyfikowanie filtrów może być dokonywane tylko dla jednoznacznie określonych parametrów badania.

Norma ISO 16890 definiuje min. wskaźniki, którymi charakteryzuje się filtry:

  1. stopień odpylania (A) – inaczej współczynnik zatrzymania – to stosunek masy pyłu zatrzymanego w filtrze do masy pyłu dostarczonego w tym samym czasie do filtra,
  2. skuteczność filtracji (E) – czyli efektywność filtra, to wyrażona w % zdolność filtra do redukcji określonej frakcji pyłów,
  3. pojemność pyłowa filtra (M) – czyli sumaryczna masa pyłu (testowego) osadzonego na filtrze od początku czasu eksploatacji (testu) do osiągnięcia granicznej wartości oporów przepływu powietrza przez filtr w warunkach nominalnych,
  4. współczynnik przepuszczalności (P) – czyli stosunek stężenia pyłu o określonej frakcji za filtrem do jego stężenia w powietrzu przed filtrem,
  1. wtórny posiew filtra (S) – czyli zjawisko obecności za filtrem cząstek zanieczyszczeń, które uprzednio były osadzone na włóknach filtra uzupełnionych o oderwane cząstki włókien tkaniny filtracyjnej,
  2. opór przepływu powietrza (Δp) – to różnica ciśnienia statycznego powietrza przed i za filtrem.

W nowej normie całkowicie zmieniona została procedura i sposób określania klas filtra. W szczególności zupełnie nowymi elementami procedury są:

  1. skuteczność filtra E jest określana w oparciu o stosunek różnicy koncentracji (stężenia) pyłu zawieszonego przed i za filtrem do jego koncentracji na wlocie dla całego spektrum frakcji PMX;
  2. wskaźnik skuteczności filtra ePM, jest wyznaczany odrębnie dla trzech frakcji wielkości cząstek pyłu zawieszonego : PM1, PM2,5 i PM10.

Tabela 1 – klasyfikacja filtrów powietrza wg ISO 16890

KATEGORIA FILTRAMINIMALNE WYMAGANIAKLASA FILTRA
ePM1,minePM2,5,minePM10
ISO Zgrubny (ISO Coarse)< 50 %
ISO ePM10> 50 %ePM10 = … %
ISO ePM2,5> 50 %ePM2,5 = … %
ISO ePM1> 50 %ePM1 = … %
klasyfikacja-filtrów-powietrza

FILTRY POWIETRZA STOSOWANE W CENTRALACH WENTYLACYJNYCH PRO-VENT MISTRAL

Każdy rodzaj rekuperatora PRO-VENT MISTAL ma dedykowany, najbardziej odpowiedni rodzaj filtra. Standardowa klasa filtracji to ISO Coarse 90%, jednak dla większości modeli dostępne są również filtry o wyższej klasie filtracji ePM1 65%.

klasyfikacja-filtrow-powietrza-filtry-harmonijkowe

Filtry harmonijkowe

Filtry plisowane o zwiększonej powierzchni, stosowane w większości rekuperatorów PRO-VENT z wymiennikiem przeciwprądowym.

Klasa filtracji: ISO Coarse 90%, ePM1 65%

klasyfikacja-filtrow-powietrza-filtry-plaskie

Filtry płaskie

Filtry z włókniny filtracyjnej, stosowane w większości rekuperatorów PRO-VENT z wymiennikiem krzyżowym.

Klasa filtracji: ISO Coarse 90%

klasyfikacja-filtrow-powietrza-filtry-lamelowe

Filtry lamelowe

Filtry z włókniny filtracyjnej, dla wzmocnienia struktury układane w formie lameli, zbrojone specjalną siatką. Stosowane w wybranych rekuperatorach PRO-VENT o dużej wydajności.

Klasa filtracji: ISO Coarse 90%

klasyfikacja-filtrow-powietrza-filtry-kasetowe

Filtry kasetowe

Filtry z włókniny filtracyjnej, zbrojone specjalną siatką i ułożone w dedykowanej metalowej kasecie. Stosowane w całej serii central basenowych MISTRAL BSR.

Klasa filtracji: ISO Coarse 90%


baner-poznaj-atrakcyjne-ceny-filtrow-do-rekuperatorow-pro-vent

KLASYFIKACJA FILTRÓW – PODSUMOWANIE

W efekcie zmian podejścia do określania skuteczności filtrów uzyskuje się sposób oceny diametralnie różny od poprzedniego. Niemal każdy filtr dokładny poddany nowej procedurze testowej będzie mógł mieć wyznaczone klasy w 3 różnych kategoriach ePM, odrębnie dla każdej frakcji PM.

Jednak producent w porozumieniu z jednostką badawczą będzie musiał wybrać jedną z nich do finalnego oznaczenia klasy filtra.

Filtr powietrza zostanie sklasyfikowany w jednej z grup, jeżeli jego minimalna wydajność wynosi 50%. Jest ona następnie opisywana w zaokrągleniu do 5%, na przykład filtr powietrza o wydajności 66% dla cząstek PM1 zostanie sklasyfikowany jako ePM1 65% (gdzie „e” oznacza „efficiency” (wydajność)).

Nowa norma obejmuje również filtry zgrubne. Filtry te pochłaniają mniej niż 50% cząstek stałych w grupie PM10, przez co zostają zaklasyfikowane jako „ISO filtry zgrubne”. Filtry te testowane są na podstawie wydajności w grupie PM10, co oznacza, że np. filtr z wynikiem na poziomie 45% będzie określany jako PM Coarse 45%.

Zastosowanie nowej klasyfikacji filtrów przyczyni się do łatwiejszego i szybszego określania klas ich skuteczności i pozwoli na jednoznaczność oceny.


baner-jakie-sa-normy-zanieczyszczen-powietrza